Zuidplas

Felicitaties over de hoofden van gedupeerden heen.

Wanneer feliciteer je iemand en wanneer niet. Dat kan soms best een lastige vraag zijn.

Ik ben ervan overtuigd dat er in elk geval momenten zijn waarop je dat niet doet.

Direct na de raadsvergadering van 14 mei verdrongen leden van de coalitie elkaar om het college en elkaar de hand te schudden en op de schouders te slaan. De aanleiding? Het bestemmingsplan Middengebied Zuidplaspolder 1 werd aangenomen.

Niet unaniem. Dit keer stemde niet alleen de SP tegen, maar ook de fractie van NEZ. De fracties van CDA en VVD stemden verdeeld. Toch bleef er een ruime meerderheid voor.

Waarom was er twijfel, zelfs bij de VVD? Omdat IEDEREEN in de raadzaal wist dat er door dit besluit nu te nemen, er ook mensen gedupeerd zouden raken. Bewoners en ondernemers in het gebied, voor sommigen zal de impact zelfs levensgroot zijn. Bedrijfsvoering die niet meer door kan gaan, woonhuizen die mogelijk onteigend zullen worden, pachtrechten die niet verlengd zullen worden.

Blij zijn en elkaar feliciteren met een binnengehaald voorstel gebeurd wel vaker. En dat mag. Maar dit voelde alsof het niks uitmaakt dat er mensen gedupeerd gaan worden. Er wordt er 1 gedupeerd hoera hoera, en dat vieren wij.

De SP walgt van deze gang van zaken. Niet omdat het plan is aangenomen. Niet omdat natuur en waterberging zullen verdwijnen. Niet omdat wij niet tegen ons verlies kunnen. Maar omdat er felicitaties gewisseld werden en schouderklopjes uitgedeeld terwijl de aanstaande gedupeerden op datzelfde moment een harde klap te verwerken kregen.