Zuidplas

In de jaren 90 van de vorige eeuw vond men het verstandiger de woningstichtingen onder te brengen in Woningcorporaties. Deze meer professioneel gestuurde organisaties moesten zich gaan richten op hun hoofdtaak, werkzaamheden in het belang van volkshuisvesting. Stichting Vestia Groep ontstond door de samenvoeging van stichting Vestia en stichting woonbedrijf Den Haag. In de loop van de jaren sloten meerdere woningstichtingen zich aan bij Vestia. Op 1 December 2001 sloot stichting verantwoord wonen uit Nieuwerkerk aan den IJssel zich ook aan bij Vestia en in december 2005 sloot woningstichting ons huis uit Nieuwerkerk zich hier ook bij aan.
Door de derivatenaffaire is Vestia in grote problemen gekomen. Door ongebreidelde speculaties met deze zeer lucratief lijkende handel verslikte men zich in de risico's. Meer dan bedrijfseconomisch nodig werd er belegd in deze derivaten. De meeste diveraten bleken om speculatieve redenen te zijn afgesloten door het kasbeheerder van Vestia, die hierdoor miljoenen afsluitprovisies kreeg van de banken. Van topbestuurder Erik Staal en financieel directeur Kees Wevers had de kasbeheerherder vrije hand gekregen om naar eigen inzicht diveratencontracten af te sluiten. Het geheel stortte uiteindelijk als een kaartenhuis in elkaar. De kasbeheerder werd opgepakt door justitie en enige tijd vastgehouden in hechtenis
Dhr. Erik Staal moest het veld ruimen. Niet nadat deze zakkenvuller eerst nog aanspraak maakte op zijn pensioenrecht van 3.5 miljoen. Later bleek dat deze graaier geld had verduisterd uit een pot geld wat was bedoeld om sociale woningbouw in sloppenwijken van Zuid-Afrika te stimuleren. Zo verdween deze zwendelaar toch achter de tralies.
Dit in het kort waar al de ellende in woningcorporatieland vandaan komt. Door de hebberigheid van een paar, zich ontastbaar wanende, directeuren mogen de huurders in Nederland de komende jaren extra betalen. Het door speculaties verkwanselde geld mag door de huurders van Nederland worden opgehoest. Ja, de coöperaties in den landen moeten €280 per sociale woning afstaan om bij elkaar €674miljoen plus rente op te hoesten voor de redding van Vestia. Er is nooit een beroep gedaan op de staatskas om deze klap op te vangen. Doordat de coöperaties dit zelf opvangen komt er druk te staan op onderhoud en investeringsplannen van de coöperaties. Dit heeft ook weer een negatief effect op bouwplannen van sociale huurwoningen, waarvan er op dit moment veel te weinig zijn. Neem daarbij de scheefbouw van de laatste 25 jaar erbij, bouwen voor de duurdere segmenten, en het drama is compleet. Natuurlijk schreeuwen populisten van de daken dat het allemaal komt door de instroom van asielzoekers. Dat is makkelijk. Al voor instroom van deze groep mensen was er al een schreeuwend tekort aan goedkope huizen.
Sinds kort zijn er positieve ontwikkelingen te melden. Onder leiding van de kartrekker Karakus is gezocht naar een oplossing om de verkoop van Vestia te bespoedigen. Vestia wil het onderste uit de kan en dat kunnen de woningcoöperaties niet alleen ophoesten. Rijk, provincie en gemeente zullen ook hun verantwoording

"Al jaren is bekent dat  de Zuidplaspolder op de lijst staat als ontwikkelgebied voor woningbouw. Dit om de woningnood in Nederland te verzachten. Deze zogenaamde bouwopgave stamt al van zo`n 15 jaar geleden. Bouwen was hot in die dagen. De ene na de andere Vinex-wijk werd uit de grond gestampt. Huizen waren al verkocht voordat en nog maar een heipaal gelagen was, of een  steen gelegd was. De bomen groeide tot in de hemel en de banken stonden te popelen om de Nederlander een hypotheek te verstrekken. Het kon niet op. Huizenprijzen waren geen probleem, dus bouwde de ontwikkelaars het liefst middeldure tot dure woningen. Deze leverden de meeste winst op. Toen de bankencrisis toesloeg en deze zeepbel knapte bleven veel van de huizenbezitters met een kater achter. Huizenprijzen kelderende en voor vele huizenbezitters betekende dit dat hun huis financieel onder water stond. Banken kregen staatsteun en de huizenbezitters zaten met de gebakken peren. Ondertussen bleek dat de vraag naar sociale huurwoningen was toegenomen en de bouw hiervan sterk was achtergebleven bij deze vraag. Door jarenlang scheefbouwen was er een groot tekort aan sociale huurwoningen ontstaan.