Jan Baas: Opvang alleenstaande vluchtelingenkinderen
8 mei 2020
Jan Baas: Opvang alleenstaande vluchtelingenkinderen
Vluchtelingen zijn van alle dag. Al eeuwenlang slaan mensen op de vlucht voor oorlogsgeweld, natuurrampen, mislukte oogsten, epidemieën of andere mensonterende omstandigheden. Hele gezinnen trekken weg op zoek naar betere oorden waar ze in vrede en gezondheid kunnen leven. Vaak met achterlating van hun bezittingen. Na een tocht, vaak vol ontberingen, hoopt men dan een veiliger oord te bereiken waar zij hopelijk een nieuw leven kunnen opbouwen. Toch haalt een gedeelte van de vluchtelingen deze eindstreep niet. Zij komen om tijdens de vaak barre tocht. Opgelicht door mensensmokkelaars die hen in gammele bootjes de zee mee opnemen om hen daarna aan hun lot over te laten. En toch waagt men de tocht.
Nederland is door de eeuwen heen een toevluchtsoord voor vluchtelingen geweest. Tijdens de 80 jarige oorlog voor de protestante kooplieden uit België die op de vlucht sloegen voor de katholieke Spanjaarden. Voor Portugese joden en Franse hugenoten in de 17e eeuw. Ook in de 20e eeuw is Nederland een veilige haven gebleken voor vele vluchtelingen. Joden en communisten gevlucht voor de nazi's. Na de tweede wereldoorlog de vluchtelingen uit het Oostblok, en in de jaren 90 de vluchtelingen uit voormalig Joegoslavië. Veel van deze vluchtelingen konden rekenen op hulp van Nederland.
Dit had ook een negatief effect. Naast vluchtelingen probeerde ook veel gelukzoekers onder de noemer van vluchteling Nederland te bereiken om onder valse voorwendselen de status van vluchteling te krijgen en zo asiel aan te kunnen vragen. Dit leidde er toe dat Nederland de asielprocedure verscherpte in 2002. Hulp voor diegene die hier als vluchteling echt recht op heeft.
De afgelopen jaren vond er een humanitaire ramp plaats in Syrië. Een burgeroorlog zorgde ervoor dat miljoenen Syriërs op de vlucht sloegen. Via Turkije probeerde men Europa te bereiken met hoop op veiliger oorden. Bij deze vluchtelingenstroom zijn veel kinderen van hun ouders gescheiden. Deze werden, net als alle andere vluchtelingen in Griekse kampen gestopt. Zonder ouderlijk toezicht moeten deze alleenstaande kinderen daar zien te overleven. Onder soms erbarmelijke omstandigheden. Lekkende tenten, uitbraak van besmettelijke ziekten zorgen ervoor dat vele van deze kinderen apathisch hun lijden ondergaan en soms zelfmoordpogingen ondernemen om uit hun lijden verlost te zijn.
In 2019 heeft de Griekse regering de Europesche lidstaten verzocht om 2500 alleenstaande minderjarige vluchtelingen uit de vluchtelingenkampen te herplaatsen. Inmiddels hebben landen als Frankrijk, Finland, Duitsland, en Portugal toegezegd om een deel van deze kinderen op te nemen. Wij vinden dat Nederland dit voorbeeld moet volgen en zijn verantwoordelijkheid moet nemen door 500 van deze kwetsbare kinderen een veilige plek moet bieden. Daarom sluit SP Zuidplas aan bij een motie van PvdA/ Groen Links om zich als gemeenteraad aan te sluiten bij het initiatief ``Coalition of the Willing`` van stichting vluchteling, vluchtelingwerk Nederlanden defence for children. Ook willen wij dat en een brief naar het kabinet gaat om aan te dringen op opname van 500 alleenstaande en kwetsbare kinderen uit Griekse vluchtelingenkampen. Wij willen in deze brief aangeven dat wij als gemeente Zuidplas bereid zijn een aantal van deze kinderen hier in Zuidplas op te nemen. Geen schaamtehulp in de vorm van geld maar echte hulp voor deze kinderen in de vorm van een veilige haven. De veilige haven die Nederland door de eeuwen heen altijd is geweest voor vluchtelingen en deze kinderen zo ontberen.
- Zie ook:
- Serena Rodenburg
- Moties en amendementen
- Opinie
Reactie toevoegen