Zuidplas

SP BLIJ MET AANGENOMEN MOTIES

Al langere tijd probeert de SP het onderwerp kinderarmoede onder de aandacht te brengen. In het najaar van 2015 werd er op initiatief van de SP al een motie kinderarmoede aangenomen. Deze is ingevuld door een samenwerking met de sportfondsen en cultuurfondsen. Dit heeft zo goed gewerkt dat de beschikbare pot van €25.000 geheel gebruikt is. Nu heeft het rijk in 2016 budgetten beschikbaar gesteld om de kinderarmoede aan te pakken. Deze gelden kunnen door gemeentes aangevraagd worden en besteed worden in projecten om kinderarmoede aan te pakken. In het voorjaar had PvdA/Groen Links hier al eens vragen over gesteld. De SP wilde doorpakken en diende over deze problematiek een motie in. Zie voor de tekst van de motie hieronder. Deze motie werd breed gesteund in de raad. Want wie kan hier nu tegen zijn?

Daarnaast diende de SP een motie in waarin zij het college opriep de schuldhulpverlening eens onder de loep te nemen. Het hele vraagstuk schuldhulpverlening is complex. Dit moet bijvoorbeeld niet alleen “aan de achterkant”, dus als de schulden al een feit zijn. Men kan ook inzetten op het voorkomen van schulden, waarmee veel leed en geldverspilling kan worden voorkomen. Voortijdige signalering is daar een onderdeel van. Met het aanstellen van een financieel deskundige op het gebied van werk, inkomen en schuldhulpverlening kan deze problematiek veel efficiënter aanpakt worden. Tevens lijkt het ons zinvol dat deze hulpverlener korte lijnen heeft met bijvoorbeeld woningcoöperaties en energiebedrijven om voegsignalering te bevorderen.

Ook deze motie vond breed gehoor in de raad en werd dan ook met grote meerderheid aangenomen.

Het is eigenlijk van de zotte dat in een rijk land als Nederland zoveel armoede voorkomt. Al jarenlang is er een ongelijke verdeling van de rijkdom in Nederland. Ongelimiteerde bonussen die in het bedrijfsleven worden uitgedeeld. Ook in de publieke sector wordt er met onze belastingcenten gesmeten, kijk bijvoorbeeld naar de bestuurders in de zorg: Menig bestuurder mag na soms enkele maanden dienstverband met een riante oprotpremie vertrekken. Geld dat eigenlijk bedoeld is om besteed te worden aan de zorgvrager. Gewetenloos worden de bedragen geïnd door de bestuurders, wetende dat dit bedrag onttrokken word aan de zorg. Ondertussen volgt in de zorg de ene bezuinigingsgolf de andere op. Steeds minder handen aan het bed en meer handen op het bureau. Het gevolg is dat de zorg zwaar onder druk staat. Verplegend personeel dat op zijn tandvlees loopt, omdat het toch de zorg wil verlenen die patiënten verdienen. Dit is wat onze zorg op dit moment nog hoog houdt: Niet al die plannen uit Den Haag, niet al die managers achter hun bureau, het zijn de handen aan het bed die het doen. Chapeau voor deze hardwerkende mensen.

Ook in het bedrijfsleven is na de crisis de bonuscultuur weer opgepakt. Enorme salarisverhogingen in de top van het bankwezen zijn weer aan de orde van de dag. Dat zij enkele jaren met ons geld overeind zijn gebleven is men allang vergeten. Schandalige praktijken die door de overheid niet worden aangepakt. Die aast waarschijnlijk op een plaatsje bij een van deze bedrijven wanneer de politieke carrière afgelopen is. Kunnen de regeringsleiders ook ongegeneerd hun zakken vullen.